Het is alweer een jaar of wat geleden maar tijdens onze vakantie in Kaatsheuvel zijn we een dagje naar slot Loevestein geweest.
Op zich een heel mooi slot maar het ging bij mij niet kriebelen.
Dus ik ben op een gegeven moment even buiten de kasteel muren gaan kijken naar de omringende natuur.
Loevestein ligt op een unieke plek waar de maas en de Waal samen komen en Gelderland, Brabant en Zuid-Holland elkaar raken.
Ongeveer een week daarvoor liepen we precies aan de andere kant van het water omdat we even bij mijn man langs waren gegaan, terwijl hij de hele week aan het werk was in Gorinchem. Toen hebben we een bezoekje gebracht aan fort Vuren, dat aan de overkant van Loevestein ligt.(daar ging het wel kriebelen bij mij) Ik heb daar nog prachtige Bitterzoet gevonden (Solanum dulcamara, de paarse met rode bessen niet de witte), ik viel zowat bijna van de kade af toen ik ze zag staan, met hun prachtige helder rode (giftige) bessen en diep paarse bloemetjes, ze stonden hoog op mijn lijstje van gewilde planten. En daar struikelde ik er zowat over het stond er echt vol mee!
Maar goed, ik was verbaasd om te zien hoe anders de vegetatie was aan de andere kant van het water.
Planten die ik aan de overkant een week eerder had gevonden stonden hier totaal niet!
Mijn oog viel op een bijzonder uitziende plant, een plant met grote distel bollen maar gewone bladeren.
De meeste distel planten met stekelige bollen hebben ook stekelige bladeren dus mijn interesse was gewekt. Plotseling herinnerde ik me dat ik hem een week daarvoor op het internet was tegen gekomen en me toen al verwonderde over de tegenstelling in de plant. Maar omdat ik aan het speuren was naar een andere plant heb ik me verder niet verdiept in de plant. Daar had ik nu een grote spijt van want hier stond hij en ik wist niet meer hoe hij heette en waar hij voor was. (sindsdien zet ik elke info over een plant die mijn aandacht trekt op het internet, terwijl ik naar een ander speur in mijn teksteditor. Ervaring heeft me geleerd dat ik de plant zeer waarschijnlijk binnenkort in het echt zal tegenkomen dus dat scheelt me een hoop werk.
Nou houd ik er niet echt van om planten te oogsten waarvan ik de magische eigenschap niet ken maar omdat de plant mijn aandacht al had getrokken op het internet besloot ik om hem toch mee te nemen.
Dus ik begon na de plant om toestemming te hebben gevraagd de stengel door te snijden.
Nou ik kan je wel vertellen dat ik zelden zo'n stevige plant ben tegen gekomen.
Het ding was niet door te snijden (ik geeft toe mijn oogstmes mocht wel weer eens geslepen worden) maar ook het knikken, draaien of het trekken aan de stengel leverde, behalve een aardig schuldgevoel niet het gewenste resultaat op. Op een gegeven moment zag ik een man met een omzichtige boog langzaam naar me toe schuifelen. Hij keek een beetje verontrust alsof hij zijn eigen ogen niet helemaal vertrouwde. Nou geef ik toe het is misschien ook wel een beetje een vreemd gezicht, een vrouw van 40 die op haar knieën ergens aan de rand van een weiland, al een kwartier zit te rukken en te trekken aan een plant van niet groter dan 35cm! Hoewel ik mensen die naar me kijken als ik wat aan het oogsten ben zoveel mogelijk negeer , kon ik om deze meneer niet meer heen. Dus maakte ik maar even oogcontact en met het zweet op mijn voorhoofd en terwijl de vlammen me uitsloegen, keek ik zo normaal mogelijk op en wenste hem een goede dag. De man mij nu genaderd tot op een afstand van minder dan een meter, vroeg bezorgt of alles in orde was. Hij zei dat hij bang was dat ik onwel geworden was of zo en dat hij daarom maar even naderbij was gekomen. Nou geef ik toe ik had niet nog veel langer moeten duren om die plant los te krijgen want dan was ik zeker onwel geworden van de frustratie (en ik wilde het ook niet opgeven want dan had ik de plant beschadigt maar zou ik hem nergens voor kunnen gebruiken en dat vind ik helemaal zonde). Dus ik stelde de man gerust, dat alles prima met me ging maar dat ik deze plant zo grappig vond en hem zo graag mee naar huis had genomen, maar dat door de vezels in de stam het onmogelijk was om hem los te krijgen. Oh laat mij maar even zei hij en haalde zijn zakmes uit zijn jas en sneed dat ding met een grandeur gebaar in één keer los alsof hij door een pakje boter sneed! Mezelf voornemend dat ik onmiddellijk mijn oogstmes zou slijpen als ik thuis kwam, nam ik de plant enigszins gegeneerd aan en bedankte de man.
Enthousiast stelde hij voor om er nog een paar af te snijden voor me maar ik schudde mijn hoofd en zei dat 1 genoeg was omdat dat ik nog niet wist wat het voor plant was. Oh zei de man dat is een Grote klit en hij keek me triomfantelijk aan. Terwijl het schaamrood nu zo ongeveer tot aan mijn oren was gekropen zei ik, oh dat wist ik niet. Mijn rode konen negerend vertelde hij me dat er dit jaar een vreemde plant aan deze kant van de rivier was gaan bloeien. 1 met gele bloemetjes met lange aren. Hij liet me er een zien maar helaas was hij al uitgebloeid en ik had ook geen idee wat het was.
Toch sneed hij een stuk voor me af en zei misschien kom je er nog achter. Inmiddels waren mijn man, mijn moeder en de kinderen aan komen lopen. Nadat we in de auto waren gaan zitten, vroeg mijn jongste van acht, Mama waarom praatte je met die vreemde man, je weet toch dat je niet met vreemde mensen mag praten! Tja wat kun je daar nou op antwoorden...
Thuisgekomen heb ik meteen de magische eigenschappen van de plant opgezocht en ontdekte dat ik niet zo zeer de plant zelf als wel de wortel van de plant moest gebruiken.
Ik ben altijd al dol op wortels geweest (behalve die oranje!), ik vind ze er zo geheimzinnig en grappig uitzien. Ik weet niet waarom maar voor mijn gevoel zit er veel kracht in wortels, misschien omdat ze onder de grond groeien en daarom aan het eerste zicht onttrokken zijn, magie en mystery zijn dat in eerste instantie ook totdat je weet hoe je moet kijken en waar je moet zoeken!
Toen de school weer was begonnen en ik weer in mijn dagelijkse ritme zat, zag ik bij het Zwet weer zo'n plant staan. Inmiddels wist ik dat het inderdaad een Grote klit of Klis was en na een paar seconde twijfel besloot ik om de plant uit te graven. De plant stond ongeveer een meter van een tuinhekje dus ik hoopte maar dat de eigenaar niet thuis zou zijn want ja je begrijpt me wel. Dapper begon ik met het gras opzij te schuiven en zette mijn schepje in de grond maar om door de laag van de wortels van het gras door te komen is al best een klus en de grond bij het Zwet is bijna allemaal klei en erg moeilijk om doorheen te komen, zeker met een klein tuin schepje. Dus omdat mijn rug begon op te spelen, besloot ik om maar weer op mijn knieën in het nu natte gras te gaan zitten om verder te graven. Nou kun je deze plant voor heling en genezing gebruiken maar ik zou daar graag nog een eigenschap aan toe willen voegen! Mij lijkt de plant namelijk uitermate geschikt voor defensieve magie!
Ik zat namelijk inmiddels onder de bollen, die kleven echt overal aan vast! Ze zijn ongeveer 1 á 2 tot 3 cm groot en ze zaten in mijn haren, in mijn capuchon, op mijn mouwen en zelfs op mijn rug! Op een gegeven moment doemde er een gestalte boven mijn hoofd op en gebeurde wat ik eigenlijk al verwachte een toeschouwer. Het was de eigenaar die me er even op kwam wijzen dat ik technisch gesproken op zijn grondgebied aan het graven was. Dus ik keek hem aan en zei, oh dat wist ik niet dan had ik eigenlijk even toestemming aan u moeten vragen.
Ja nou ja zei de man wat ben je eigenlijk aan het doen?
Dus ik nog steeds op mij knieën zei dat ik een plant aan het uitgraven was omdat ik die graag wilde gebruiken voor zijn geneeskrachtige eigenschappen. Maar het lukt niet erg zei ik.
Oh wacht maar even zei de man ik heb nog wel een grote schep voor je. Maar terwijl ik op stond om de schep aan te nemen merkte ik dat een heel groot aantal van die klitten zich ongemerkt tussen mijn benen precies in het holletje van mijn kruis hadden verschanst en ik dus daar nu stond met een grote schep in mijn hand en allemaal klitten tussen mijn benen waardoor het leek alsof ik een bos schaamhaar had waar zelfs een beer U tegen zou zeggen!
Eh hm, met een rood hoofd begon ik 1 voor 1 de klitten te verwijderen en daarna de wortel uit te graven alsof er niets aan de hand was, haha, tsss.
Het is me gedeeltelijk gelukt maar niet helemaal, die kleibodem hè, bij het Zwet, daar kom je niet doorheen. Dankbaar voor de onverwachte hulp die ik had gekregen en even goed tevreden dat ik een gedeelte van de wortel had kunnen oogsten, was mijn nieuwsgierigheid toch niet helemaal gestild.
Maar nu heb ik er dan toch 1 kunnen oogsten, groeiend in mijn eigen tuin, daar aan komen waaien omdat ik er graag een wilde denk ik.
Ik heb hem de hele zomer zien groeien eerst verwonderd over welke plant het zou zijn. Toen ik de klitten zag groeien, was ik stom van verbazing dat hij hier zomaar in mijn tuin groeide, terwijl ik zo graag een wortel wilde.
En nu heb ik hem geoogst, toch wel met een beetje spijt moet ik zeggen, het deed wel een beetje pijn. Ik heb de plant en moeder aarde een rijkelijk offer geven in ruil dat wel. Maar het is toch een beetje vreemd dat hij er niet meer staat. Het is ook een beetje een afscheid van de zomer, je kunt voelen dat de herfst komt er echt aan komt. En hoewel ik hou van de herfstgeuren, het fruit en de bessen aan de bomen, de kleuren en de lichtval is het wel weer een stapje dichter bij de winter.
Enfin, de grote Klis, al in de middeleeuwen gebruikt voor zijn genezende eigenschappen maar volgens mij ook prima te gebruiken voor beschermings en verdrijvende magie, want zoals je ziet ben ik er nu ook niet helemaal zonder kleerscheuren vanaf gekomen!