In de tijd dat er nog geen elektriciteit was, werd de aarde ’s avonds en ’s nachts gehuld in het donker en waren we volledig afhankelijk van het licht van de maan.
Met de komst van de olie lampen en kaarsen veranderde dit al enigszins.
De straten werden hier en daar schaars verlicht door straat lantarens die nog met de hand werden aangestoken maar, er was licht.
Mensen gingen in die tijd ook vroeger naar bed, ons leven werd meer beheerst door de cyclus van de dag en nacht dan tegenwoordig. Was het licht dan werkte je, werd het donker dan ging je naar bed.
Er wordt gezegd dat vrouwen vroeger altijd menstrueerde met donkere maan, maar dat we door de lichtvervuiling niet meer zo gevoelig voor het licht van de maan zijn, met als gevolg dat onze cyclus maar wat doet.
Voor degene voor wie dit nieuw is, het verhaal is als volgt.
Mits ze goed zijn afgestemd op de maan, menstrueren vrouwen met donkere maan.
De eicel rijpt gelijk als de maan groeit, met volle maan is de eicel volledig gerijpt en zijn ze vruchtbaar, met donkere maan wordt de eicel (als deze niet bevrucht is) weer uitgestoten. Vervolgens groeit de nieuwe eicel weer gelijk met de nieuwe maan mee.
Ik denk al een hele tijd na over waar dat idee vandaan komt dat vrouwen voeger menstrueerde met donkere maan,
Ik neem aan omdat vroeger (heel heel vroeger) de dingen en zeker vanuit de keltische traditie niet werden opgeschreven maar alleen mondeling werden overgeleverd, dit soort dingen vroeger nooit ergens zijn opgeschreven.
Evengoed krijg ik regelmatig te horen, oh menstrueer jij niet met donkere maan, ik wel hoor!
Het lijkt er wel op dat met donkere maan menstrueren de nieuwe hype onder vrouwen is en als je cyclus dus niet gelijk loopt met de maan, je íets niet goed doet!
Met andere woorden, je bent niet goed in tune met de natuur.
Ik weet niet hoe dit voor jou klinkt, maar in mijn oren klinkt dit als een waarde oordeel…
Iets waar we rekening mee moeten houden als we praten over de ”normale” cyclus van een vrouw is, dat elke vrouw verschillende patronen heeft. Iedereen is immers anders.
Sommige vrouwen hebben een regelmatig patroon, sommige vrouwen hebben een wisselend patroon, en andere vrouwen hebben een gewoon onregelmatig patroon, en anderen vrouwen hebben een regelmatig, onregelmatig patroon (kun je het nog volgen hihi) en het één is niet beter dan het ander, denk ik.
Nadat ik was bevallen van de eerste kreeg ik erg last van pms.
Na het krijgen van mijn tweede zoontje, twee jaar later verdubbelde deze klachten.
Mijn cyclus was zeer onregelmatig, de ene keer duurde deze 21 dagen terwijl de volgende maand ik pas met 31 dagen ongesteld werd.
Ik was depressief, uitgeput, onzeker, emotioneel, kon huilen om de stomste dingen, was snel geïrriteerd en soms gewoon ronduit agressief. Het was verschrikkelijk!
Er tegenover stond dat als ik eenmaal ongesteld was na twee dagen deze klachten geheel verdwenen en naarmate ik dichterbij de eisprong kwam ik steeds meer blaakte van de energie en zelfvertrouwen, me totaal in balans voelde en alles prima aan kon.
Alles ging makkelijk, zelfs het achteruit inparkeren van de auto was een fluitje van een cent, terwijl als ik ongesteld moest worden het echt een ramp was.
Je lichaam heeft zeker 7 jaar nodig om hormonaal weer te herstellen van een bevalling.
Je lichaam heeft dus 7 jaar nodig eer de hormoon balans van je lichaam weer is, zoals die was voordat je een kindje kreeg. En ik kan dit uit eigen ervaring beamen. Want gelukkig zijn met het verstrijken van de jaren mijn PMS klachten vrijwel geheel verdwenen.
Maar dat terzijde.
Laten we er even van uit gaan dat een cyclus voor de meeste vrouwen 28 dagen duurt (zoals de mijne gelukkig nu al weer een hele tijd)
Als je de gegevens van de dagen van onze menstruatie cyclus en de maancyclus naast elkaar legt, zie je meteen dat deze niet in overeenstemming zijn.
De cyclus van de maan duurt namelijk 29 en een halve dag en een menstruatie cyclus gemiddeld 28 dagen.
Als je cyclus 28 dagen duurt betekent dit dus dat je per maand 1,5 dag op de maan cyclus inloopt.
Over een heel jaar genomen is dit zo’n 18 dagen.
Dit betekend dus dat als je in januari ongesteld wordt met donkere maan, je bij de tijd dat het zo'n beetje oktober is, ongesteld word op de dag van de volle maan. Hm…
Je gaat dus in een jaar tijd van menstrueren met donkere maan, naar menstrueren met volle maan en het jaar daarop ga je weer van menstrueren met volle maan, naar menstrueren met donkere maan.
Wil je menstruatie altijd gelijk lopen met de maan dan moet je dus een cyclus van 29 en een halve dag hebben anders loop je gewoon elke maand anderhalve dag op de maan in en wisselt de maanfase waarin je menstrueert.
Nou word me wel eens gezegd, dat als je maar vaak ’s avond in je tuin gaat staan en naar de maan kijkt je menstruatie cyclus gelijk gaat lopen met de maan.
Maar waarom is dit zo belangrijk? Waarom je lichaam niet zelf zijn balans laten zoeken?
Ik heb wel eens gehoord dat als we eenmaal op het spirituele pad gaan, ons ego zich omvormt. Het ego, zoals jullie weten, wil graag controle over ons en fluistert ons dingen in waarvan het weet dat het macht over ons houd. Je ego voert je dus allerlei ideeën op. Dus wat gebeurt er als we ons op het spirituele pad begeven en we aardse dingen zoals een grote auto, mooie kleren of een groot, mooi huis met designer inrichting, niet zo belangrijk meer vinden als onze spiritualiteit, dan doet het ego gewoon gezellig mee.
Het maakt het ego niet uit of het nou om dure auto’s gaat of om een gezonde lifestyle en in contact staan met de natuur, het vindt echt wel een nieuwe manier om ons onder controle te houden.
Het vervangt gewoon de mooie auto voor een mooi en gezond lichaam en de mooie kleren voor mooie eigenschappen.
En zie daar, we hebben nu een spiritueel ego!
Totaal afgestemd op onze nieuwe levensbeschouwing en nog steeds in controle over wat ons nu drijft. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het ego geen slecht ding, zonder ego zouden we niet kunnen overleven maar ik neem het wel met een korreltje zout.
Ik laat iedereen dus maar gewoon praten, want ik vind de natuurlijke balans van mijn lichaam veel belangrijker dan dat ik steevast met donkere maan menstrueer en ik wil hier niet in, ingrijpen door met trucjes mijn menstruatie elke maand 1,5 dag op te rekken.
Ik vind het feit dat ik menstrueer met donkere maan geen bewijs van mijn spiritualiteit.
Bewijs van mijn spiritualiteit lever ik namelijk elke dag van de maand door de manier waarop ik met mijn medemens omga, door hoe ik omga met tegenslag in mijn leven en hoeverre ik mijzelf en anderen respecteer in ons verschil.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is… Vrouwen bevrijd jezelf van de door je eigen ego of maatschappij opgelegde normen over hoe ons vrouwenlichaam er hoort uit te zien, hoort te ruiken of hoort te functioneren.
Wees vrij en laat je menstruatie cyclus over aan je lichaam, die weet wat het moet doen en wat goed voor jou is, geloof me, zelfs nog beter dan dat jouw hoofd dat weet.