Handfasting werd eeuwen geleden vaak op de Britse eilanden gedaan en is de voorloper vanhet Christelijke huwelijk zoals we dat nu kennen.
Het is een officiële spirituele verbintenis die twee mensen aan kunnen gaan voor een jaar en een dag of om hun geloften te vernieuwen (als je al getrouwd bent maar graag opnieuw de verbinding vanuit ziels niveau wil bevestigen) in plaats van een traditionele huwelijksceremonie.
Dit werd vroeger 1x per jaar gedaan met Beltane, het grote feest van de vruchtbaarheid dat op 1 mei valt,
maar het kan natuurlijk het hele jaar door.
Bij een handfasting ritueel verklaart het paar hun liefde voor elkaar,
zonder dit ook voor de wet te doen.
Het is een rituele ceremonie, deze is niet bindend voor de wet maar word gezien als een spirituele verbintenis, van ziel tot ziel.
Het is een unieke manier voor koppels om hun liefde voor elkaar te verklaren naar overstaan van hun familie en vrienden en een prachtig alternatief voor niet-christenen die meer dan alleen een normale wettelijke verbintenis willen.
Hoe werkt een handfasting ceremonie?
De ceremonie kan buiten maar ook binnen gehouden worden.
Op elke plek die je maar wilt.
(mits er toestemming is van de desbetreffende gemeente)
De familie leden en vrienden die aanwezig zijn vormen een cirkel en omringen het paar en de priesteres die het huwelijk inzegent.
Net als in bij een echt ritueel word iedereen gereinigd met wierook voordat deze de cirkel betreed.
Daarna worden de wachters van de windrichtingen op geroepen en de god en de godin uitgenodigd, om aanwezig te zijn bij de verbintenis.
(Ik doe dit zelf ook bij al mijn rituelen en heb hier dus ervaring mee.
Ik moet zeggen dat na het trekken van een cirkel, het aanroepen van de wachters en de god en de godin een wezenlijke verandering in het energie niveau voortbrengt, dit is een fijn gevoel en een mooie ervaring!)
Het ritueel word begonnen met een opening invocation (aanroep) en aan het eind word ook op deze manier het ritueel afgesloten (closing invocation)
De priesters bind de handen van het paar aan elkaar met een prachtig lint, het vastbinden van de handen heeft als doel om het samenkomen van het paar te symboliseren.
Het paar kan nu hun eigen geschreven geloftes aan elkaar uitspreken, de priesteres roept de zegen van de god en de godin af op het paar en brengt hiervoor een offer in de vorm van kruiden.
Na het uitwisselen van de geloften, haalt zij het lint weer van de handen van het paar.
Het losmaken van de handen symboliseert dat het paar samenblijft uit eigen vrije wil en daarna kunnen er eventueel nog ringen uit gewisseld worden als je dat wilt.
Er word gezegd dat de oudste geregistreerde uitwisseling van trouwringen afkomstig is uit het oude Egypte,
ongeveer 4800 jaar geleden.
Ze werden toen gemaakt van biezen en riet, die groeide naast de bekende papyrus.
Het riet werd gedraaid en gevlochten tot een ring voor om de vinger.
De ring is een cirkel die het oneindige voorstelt er zit immers geen begin en geen eind aan.
De trouwring symboliseert daarmee de eeuwigdurende verbondenheid van man en vrouw.
Het gat in het midden van de ring heeft ook een betekenis.
Het word niet alleen beschouwd als een lege ruimte, maar eerder als een poort, of deur, die leidt naar bekende en onbekend dingen en gebeurtenissen.
Een ring aan iemand geven symboliseert dat je een nooit eindigende en onsterfelijke liefde geeft.
Na het opheffen van de cirkel, vormen de gasten samen een gang met hun armen omhoog waar het paar onderdoor rent.
Aan het eind springt het paar over een bezem heen dit is een oude traditie om de vruchtbaarheidvan het huwelijk te garanderen.
Zij worden daarna door de aanwezigen bestrooit met kruiden, die liefde en huwelijks geluk aan trekken.
Daarna begint het feest, met muziek, eten en drinken en dansen!
Als je dit leuk lijkt kun je contact met me opnemen via FB of via mediumdebby@live.nl om een aftastings gesprek te voeren of en de verdere details te bespreken.
