Blog

Samhain

19-12-2012 07:01

De volgende volle maan valt op 29 oktober en word ook wel de Jagers maan of Bloed maan genoemd
De jachtmaan is de volle maan die valt rond het jaarfeest Samhain, ook wel Halloween genoemd.

Samhain werd halloween zoals we dat nu kennen toen christelijke missionarissen de religieuse gewoonten van de kelten probeerde te veranderen, in de eerste eeuwen van het eerste milennium.
Vanuit de oude religie was Samhain een dag waarop de zielen van de mensen die dat jaar waren overleden hun reis naar de andere wereld maakte, de grote oversteek zeg maar.
Ze trokken over de aarde op weg naar de "hemel" dit konden ze alleen op deze dag doen omdat de sluier tussen de twee werelden dan het dunste is.
De druïden staken dan op de hoogste heuveltop een groot vreugdevuur (Bonfire) aan met speciaal daarvoor geschikt hout om de zon te danken voor de oogst.
Alle vuren en lichten in het dorp werden gedoofd en de aarde was in complete duisternis gehuld.
Mensen gingen daarna met een koolraap naar de heuvel toe en kregen een deel van dat heilige vuur, dat ze vervoerde in de raap om hun handen niet te branden.
Ze staken dan met dat deel van het vuur de haard in hun huis weer aan en lieten een deel buiten staan , de vuren moesten de zielen begeleiden de oversteek te maken.


Met het naderen van de dag waarop de sluiers het dunste zijn, die vrijwel samen valt met de volle maan, is het net of onze eigen "spoken" ons ook nog even komen opzoeken, de zogenaamde "skeletons in our closet" Deze maan staat namelijk in het teken van onderzoek, nieuwe doelen zetten en spiritualiteit.
Het is een tijd waarin ons zelf waarnemend vermogen door de energie van de maan verdiept word.
Een tijd waarin onze zelf reflexie op de proef word gesteld.
In hoe verre durven we eerlijk naar onszelf te kijken?
In deze tijd van het jaar, is de hele natuur zich klaar aan het maken voor de winter.
Dieren die in winterslaap gaan verzamelen de laatste restjes voedsel.
Vogels trekken naar het zuiden.
In vroeger tijden trokken de mensen er op uit om te gaan jagen aangezien de oogst binnen was en het land niet verder bewerkt kon worden.
Maar doordat, door de komst van de supermarkten die bezigheden in deze moderne tijd niet meer nodig zijn lijkt het wel of de jacht en de daarbij behorende zoektocht verlegt is naar het spirituele vlak.

Ik heb het gevoel dat we in deze laatste weken van het pagan jaar, in een versnelt tempo onze oude lessen nog een keer konden door werken.
Veel van onze oude patronen kwamen weer even naar boven, oude stukken werden weer even aan geraakt  waarna we ze weer los konden laten.
Zodat we weer verfrist het nieuwe jaar in kunnen gaan.
Alle puzzelstukjes zijn uitgezocht en op hun plaats gelegd en nu is er een overzicht ontstaan van onze vooruitgang van het afgelopen jaar, of die zal zich snel aandienen.
En hoewel tegen oude stukken aan aan lopen confronterend kan zijn, merk ik dat we de stukken nu sneller herkenen en ze daarom sneller kunnen doorwerken en los kunnen laten.
Het voelt alsof we in een sneltreinvaart doorgaan naar "the next level".
Een logische verklaring hiervoor is dat de sluiers tussen de werelden op dit moment het dunste zijn.
De energie van de andere "ongeziene" wereld is duidelijk voelbaar in de snelheid waarmee we onze stukken door kunnen werken.
We worden gesteund en geholpen in onze spirituele zoektocht naar verdieping, zelf ontwikkeling en in de realisatie van onze zielsverlangens.  
De liefde vanuit de zielen wereld is duidelijk voelbaar en er is een constante begeleiding op de weg naar onze ziels bestemming.
Maar daarvoor moeten we wel eerst een stukje dieper in onze ziel durven kijken.
Kijk naar jezelf met liefde, onze oude patronen en gedrag vertellen ons niet eens zo zeer wie we werkelijk zijn maar zijn slechts een manier waarop we tot nu toe met onze beproevingen zijn omgegaan.
Gedrag dat we hebben aangeleerd om de beproevingen in ons leven te doorstaan, de manier zoals we als het ware de beproevingen in ons leven hebben "overleefd".
En nu na een stukje bewustwording is het tijd om onze oude zomervacht los te laten en weer met  een prachtige nieuwe wintervacht verder te gaan.

Deze bewustwording kun je een zetje geven door bijvoorbeeld met de nieuwe maan, aan het begin van de Jagersmaan cyclus op 15 oktober je doelen voor het komende jaar op een rijtje te zetten.
Met nieuwe maan planten we het zaad ( de wens in dit geval) dat met volle maan tot wasdom komt.
Schrijf je wens bijvoorbeeld op een stukje Laurier als je dat hebt (heel simpel bij de afdeling kruiden van je supermarkt te krijgen) en verbrand het zodat je wens uit mag komen.
Dan met volle maan richt je altaar op zoals je gewent bent, leg wat druiven, druiven takken, klimop of korenaren er bij om de overvloed in je leven te vertegenwoordigen.
Steek een blauwe, witte of paarse kaars aan.
Brand wat Bijvoet, Laurier of Duizendblad en wat rozemarijn om de overledenen te danken en te herinneren.
Wees je er bewust van dat onze wereld en de ongeziene wereld vanavond nog meer dan gewoonlijk, met elkaar vermengt zijn.
Daarom is deze avond een hele goede avond om te devineren en om contact te maken met de gene die zijn overleden, door simpel en alleen al aan ze te denken.
Goede herinneringen op te halen aan fijne tijden die jullie samen hebben gehad.
Weet dat ze bij je zullen zijn om je te begeleiden en de goede herinneringen met je te delen.
Kijk terug naar wat je bereikt hebt dit jaar en neem wat je nog bereiken wil voor ogen, zie het alsof het al zo is.
Trek drie Tarot kaarten, de eerste voor het verleden, die leg je links.
De tweede representeert het nu die leg je recht voor je en de derde de toekomst die leg je rechts.
Mediteer op de kaarten, visualiseer ze alsof je er in kunt stappen, wat zie je, wat verteld de kaart je?
Draai de tweede kaart pas om als je de eerste echt hebt begrepen en doe zo ook met de derde.
Als je klaar bent, dank de godin, de god, je gidsen of je kracht dieren voor de begeleiding die ze je hebben gegeven.
Een fijne Samhain toegewenst en succes,
Debby
 

Mabon

17-12-2012 17:38

Mabon
Tussen 20 en 23 september vieren we het tweede oogstfeest ook wel Mabon genaamd.
Mabon is de achtste en laatste sabbat van het heidense jaar.
Deze indeling van het jaargetijde stamt uit de tijd toen we leefde al volgens de maankalender.
Dit is de herfst equinox (In het Latijn betekent equinox, gelijke nacht) het is het tijdstip waarop de zon loodrecht boven de evenaar staat.
Dit betekend voor het noordelijk halfrond het begin van de herfst.
Tijdens de equinox is de lengte van de dag en de nacht overal op aarde gelijk.
Net als bij Ostara is dit dus een dag, waarop dag en nacht in evenwicht zijn.
In tegenstelling tot Ostara is het de duisternis die nu langzaam aan steeds langer zal gaan duren.
In vroegere tijden was deze tijd er één van drukte en hard werken.
De granen en vruchten moesten worden binnen gehaald en worden gedroogd of worden in gemaakt om tijdens de donkere winter maanden te kunnen overleven.
Na het harde werken vierde men feest en dankte moeder aarde voor de rijkdom die ze geschonken had.
Mythologisch gezien is dit de dag waarop de god van het licht (de zon) verslagen word door zijn tweeling broer of alter ego de god van de duisternis, (om later weer te worden herboren als het kind van licht, met kerstmis)
Doordat tegenwoordig alles wat we nodig hebben in de winter om gezond te blijven, voorhanden is in de supermarkten, is Mabon meer een figuurlijk oogstfeest geworden.
Het is een tijd van herbalanceren, van taxatie en overpeinzing, en een tijd om dingen recht te zetten.
We vieren wat ons gegeven is en ruimen op wat niet langer nodig is.
We plukken de figuurlijke vruchten die ons harde werk hebben afgeworpen en zijn daar dankbaar voor.
Het is een tijd waarin we terugkijken.
Maar we beginnen ook met kijken naar de toekomst, naar de dingen die we het komende jaar zouden willen realiseren, wensen en dromen die we nog willen verwezenlijken.
 
Je kunt je altaar versieren met: eikels, dennenappels, herfstbladeren en een klein godinnen beeldje om Moeder aarde te vertegenwoordigen.
Ook bloemen of kruiden zoals: eikels, asters, jacobskruiskruid, varens, kamperfoelie, goudsbloem, eikebladeren, passiebloem, den, roos, salie of distels zijn goed.
Neem gewoon eens een kijkje in je omgeving en kijk eens wat je aandacht trekt.
Veelal is dat juist hetgeen wat bij Mabon past.
De kleuren die je kunt gebruiken voor je altaarkleed en kaarsen zijn herftskleuren zoals: Oranje, donkerrood, geel, indigo, bruin.
Het eten bestaat uit van alles wat in deze tijd van het land gehaald wordt zoals: mais, noten, groenten, appels, wortelen, uien, aardappelen maar ook diversen mais en meelproducten en cider.
Het tentoonstellen en eten van de oogstproducten noemt men sympathische magie.
Door uit te beelden wat je wilt hebben trek je het aan.
Dit deed men vroeger natuurlijk in de hoop dat er genoeg voedsel zou zijn in het volgende jaar.
Maar wat kan dit betekenen voor jouw ritueel?
Je kunt een voorwerp op je altaar zetten dat voor jou, jouw oogst symboliseert.
Op deze manier maak je, je dankbaarheid zichtbaar aan de god en de godin en maak je het voor jezelf ook heel tastbaar.
Dit is weer belangrijk voor het vervolg op je succes, want positiviteit trekt positiviteit aan.
Het zien en het werkelijk voelen én je bewust zijn van de overvloed in je leven, trekt meer overvloed aan.
Ik wens je veel succes en moge wijsheid en overvloed je deel zijn,
Debby
 

HET VERHAAL VAN Mabon

17-12-2012 17:41



 Mabon verdwijnt drie nachten na zijn geboorte en zijn moeder Modron treurt om zijn verlies.
Ze doet een oproep aan de kampioenen van het land om haar kind terug te vinden.
In eerste instantie hebben de zoekers geen idee waar ze beginnen moeten met zoeken,
want de verdwijning van Mabon is nogal mysterieus.
Maar Modron vertelt hen dat als er ook maar één kans bestaat om haar kind te vinden, zij daarbij de hulp van de vijf oudste en meest wijze dieren op aarde moeten vragen.
Dit zijnde de Merel, het Hert, de Uil, de Adelaar en tenslotte de Zalm.
Als zij ook maar aan elk van hen slechts 1 vraag mogen stellen die zal moeten luiden:
"Vertelt mij, of gij ook maar iets weet van de verdwijning van het kind Mabon, zoon van Modron." Elk dier heeft belangrijke aanwijzingen en herinneringen die de zoekers begeleiden op hun zoektocht. Uiteindelijk vinden ze Mabon terug. Hij zat al die tijd al veilig in de baarmoeder/buik van zijn moeder waarin hij, op magische wijze terug gekeerd was. Modron's moederschoot is een verzorgende en magische plek vol met vele uitdagingen die bedoeld zijn om Mabon 's kracht en wijsheid te vernieuwen, zodat hij kan worden herboren als kampioen van zijn moeder en hij als bron van alle vreugde en licht opnieuw zal schijnen. U vindt dit verwarrend en misschien zelfs dom. Waarom zou Modron een oproep doen en de mensen in het land vragen om haar zoon te vinden als ze zelf al lang wist waar hij was? Waarom zou ze schijnbaar de zoekers hun 'tijd en energie verspillen? Het antwoord ligt in de wetenschap dat haar zoon Mabon een symbool is voor het licht en de vreugde van het goddelijke in ieder van ons. Ze stuurde de zoekers niet op deze zoektocht voor haar voordeel, maar voor hen voordeel. Want tijdens deze zoektocht waarbij ze de raad van de wijze en oude wezens van haar bos nodig hadden, leerden ze veel over hun wereld en over zichzelf. En leerde ze om te zoeken naar waarheid en wijsheid in plaatsen waar ze zelf nooit aan gedacht zouden hebben. Dit is een zoektocht die ook vandaag de dag,  ieder van ons nog steeds moeten ondernemen. Dit verhaal herinnert ons eraan om respect te hebben voor alle wezens van onze wereld. Want zij hebben een wijsheid die ze gewoon met ons delen, als wij alleen maar op een andere manier naar hen willen kijken.
En zodat we ook niet vergeten dat uiteindelijk het licht en de vreugde die we allemaal zo wanhopig zoeken, te vinden is bij de bron, in ons waar het al die tijd al was.
Het is aan ons om dapper genoeg zijn om er wederom geboorte aan te willen geven vanuit onze eigen ziel.

 

De oude wijze vrouw

19-12-2012 06:42

 


"De Crone is de oude heilige.
Ze is de grootmoeder, heks en de oude wijze.
Ze bezit de kennis van zowel de volle als donkere maan, ze is de kruiden, medicijn en vroedvrouw.
Ze is genegeerd, gebagatelliseerd, beschuldigd en gevreesd, want ...
ze bezit krachten die anderen angst inboezemen.
Bevoegdheden van tijd en transformatie.
Krachten die we vrezen, maar die we beter zouden kunnen proberen te begrijpen.

De Crone is de moeder van alle moeders.
Ze kent al je verhaaltjes voor het slapengaan, en ook je ergste nachtmerries.

Zij is degene die de dood persoonlijk kent.
Ze laat je kennismaken met je schaduwkant.
Ze kan je bevrijden van je angsten.
De Crone is degene die zonder vrees voorbij de sluier is gegaan.

Ze heeft al vele jaren op haar naam staan en ook al vele levens.
Haar voeten kennen de paden van de voorouders.
Via haar kunnen we degenen bereiken die ons vóór zijn gegaan.
Ze heeft geleefd voor de liefde, voor macht en voor genade.
Nu houdt ze van zichzelf en haar eigen reis.
Ze betreed nieuwe wegen en bied het hoofd aan het onbekende.

Ze is oud, maar niet altijd verouderd.
Ze bezit een bepaalde schoonheid, maar ze is niet altijd mooi.
Zij die verder is gegaan dan het diepste ravijn,
gaat voorbij onze grootste voorstelling,
van wat een vrouw of een godin kan zijn. "

Dodelijke schoonheid

19-12-2012 06:56

September 2012

Ik heb van de week voor het eerst de zaad doos van de Datura stramonium geoogst. In het Nederlands bekent onder de naam, de Doornappel. De plant staat op een braak liggend terrein tussen de school en de gymzaal van mijn kinderen in. Regelmatig ga ik er even langs om te kijken hoe het met de plant gaat, of ze er nog staat (je weet het maar nooit, ik ben ook al eens een een witte Bitterzoet verloren. De ene dag stond hij er en de volgende dag was hij tot mijn grote ontzetting weg!) en of de zaden al rijp zijn. De Datura is een plant van de nachtschade familie met prachtige wit soms lila-achtige op trompet lijkende bloemen. Maar laat je niet verblinden door haar schoonheid, deze plant is dodelijk. De zaden van de plant zijn giftig en een hand vol is genoeg om een volwassen man te doden. Door indianen werd de plant wel gebruikt om hallucinaties op te wekken. Dit is niet ongevaarlijk want bij overdosering kan de afloop fataal zijn. In het oude Europa werd het kruid gebruikt door zogenaamde heksen en kruidenvrouwen om een heksenzalf van te maken. Deze zalf bestaat uit een cocktail van giftige planten, bloemen en kruiden. Dit werd aangebracht op het voorhoofd, de slapen, onder de oksels en in de liezen allemaal plekken waar de stoffen gemakkelijk opgenomen kunnen worden door het lichaam. De vliegzalf werd gebruikt voor rituelen om de voorouders te eren of om met de voorouders te communiceren, om raad of bijstand te vragen. De zalf wekte dan als het ware hallucinerende "dromen"op.

Hierdoor waren de vrouwen in staat om met een mooi woord "buitenzintuigelijke waarnemingen" te doen. Je kunt een vliegzalf ritueel misschien eigenlijk best wel een beetje vergelijken met de iowaska ceremonies die tegenwoordig erg populair zijn. Door het gebruik van de vliegzalf kwamen de vrouwen in contact het goddelijke in zich zelf, moeder aarde en het grote goddelijke. Veel van de kruiden die in de vliegzalf verwerkt worden bevatten ook entheogenen. Dit zijn stoffen die de gebruiker in contact brengen met een hogere macht of zijn eigen ziel. Op hetzelfde veldje staat ook een plant die me meteen opviel door zijn fascinerende donker paarse haast zwarte stengels. De bloemen zijn lila en als ze uitgebloeid zijn blijft er een een groen lampionnetje over die geleidelijk helemaal donker paars worden. Ik had hem nog nooit gezien en ook naar een uur of wat speuren op het internet kon ik de plant niet vinden. een paar weken later toen ik een ander plant op zocht stond er ook een foto van deze plant bij. Verrukt (en na een klein blijheids dansje hihi) klikte ik op een plaatje en las dat het een Nicandra is, in het Nederlands het Zegekruid genaamd. De plant is afkomstig uit Zuid-Amerika en is (je raad het al) giftig en familie van de Belladonna en het Bilzekruid! Bijzonder (voor mijzelf) om wederom te ervaren dat ik van nature een fascinatie voor giftige planten heb. (zelfs als ik me er niet bewust van ben dat ze giftig zijn). Ik weet niet wat dat is, giftige planten hebben iets ontzag-wekkends. Aan de ene kant proberen ze je te verleiden met hun schoonheid terwijl juist de giftigheid er voor is om vijanden af te schrikken. Het fascineert me gewoon enorm dat zoiets kleins en kwetsbaars zo dodelijk kan zijn. Het Zegekruid is een prachtige en mysterieus uitziende plant met krachtige magische eigenschappen. Toen ik later ontdekte dat, als je de lampionnetjes van bovenaf bekijkt ze ook nog de vorm van een pentagram hebben, was mijn verrukking tot zo'n grote hoogte gestegen dat mijn hart bijna uit elkaar barste! Ik heb het Zegekruid voor altijd in mijn hartje gesloten.

<< 1 | 2 | 3 | 4

Trefwoorden

De lijst van tags is leeg.